RÜYALARIM VARDI

Kimsesiz ve yalnızdım,
Ama rüyalarım vardı..
Asla kölesi olmadım karanlığın..
Günlerimin içinden geçtiği rüyalarım vardı..
Katran karası hatıraları,
Nisan yağmurları yıkıyordu,
Delik deşik yüreğimle…
O yüzden kalbim,
İncilerle doluyordu..
Su damlaları,
Ayrılık nağmeleri gibi hazindi..
Başımı alıp gideceğim işte,
Batık gemilerden…
Nisan yağmuru,
Yılan dişine zehir…
Acımı acı! Söküp atılası..
Hayalleri solduranlarla,
Öyle yankı yapıyor ki
Gürültülerin sessizliği…
Gözyaşlarının çığlığında,
Zirvelerden yuvarlananlar için,
Yorgun, yalnız ve hastaydık…
Kimsesiz kaldık, bir de üstüne…
Tehlikeler geçti yanımdan bir bir..
Aşk mıydı, beni kollayan?
Umudum;
Bir gün kavuşacağım kendime…
Güllerle birlikte doğacağım,
Çalınan rüyalarımı geri almaya…