GARİBİN KIŞI

Eski günlerde,
Sarı gül derlerdi…
Ayna camlarında,
Soluk bir hayâl oldum..
Ötesinde, güneş doğmayan,
Karanlık kapıdan geçdi
Bütün sevdiklerim…
Dertlensem, kan ağlasam
Ne olacak,
Bana mor sümbül getiren sevdiğime…
Ellerini uzatsalar
Tutamazlar yalnızlığımı…
Parçalanmış gönlümle,
İstesem de geçemem
O’na giden tabulardan…
Kendi kendine biten türkü
Başlamaz artık yeniden…
Âşık olmak,
Benim kârımdı..
Karlı yollarda
Umudumu vurmuşlarken..
Şimdi;
Yaşlanmış yüreğimle,
Garip kaldım
Soğuk kış günlerinde…