ÖYLESİNE
Dağıtıp duruyoruz kendimizi..
Huysuzluk,
Güncel halimiz nedense…
Görsel ve yazılı basın,
İzin vermiyor sakinliğe…
Ukalâlık,
Virüslü salgın hastalığımız…
Durmadan ders alıyoruz;
Başımıza kakanların dayatmalarından..
Ya da veriyoruz;
Başlarına kakarak, dayatarak…
Çok yazık!
Güveneceğimiz kimse yok…
Olanca iki yüzlülüğümüzle,
Mutlu görünmek var bir de…
Yıllar böylece çabucak akıp geçiyor..
Açıkca söylemek gerekirse;
Öfkelenebiliriz
Veya ağlarız o yıllara…
Size bir sır vereyim mi?
Bütün bunlara karşın,
Şaşılacak şey!
KİBRİMİZDEN,
Ara sıra harika hissediyoruz
Kendimizi…
1997 Göztepe
|